Stabilizacja skarpy - część II

Jest to część druga z czteroczęściowej serii dotyczącej sprzętu i technik stabilizacji przyporu. W ostatnim odcinku omówiliśmy kryteria wyboru sprzętu i zdefiniowaliśmy technikę stabilizacji 3-punktowej dla stabilizacji przyporowej pojazdu osobowego z oparciem bocznym. W tym segmencie omawiamy elementy końcowe podparcia, zabezpieczenia podstawy i różne akcesoria, które pomagają w procesie stabilizacji.

Wybór końcówek

Końcówki podpór muszą obejmować pojazd w sposób, w którym nie będą się ślizgać lub w inny sposób zaskakiwać ekipy ratowniczej. System z wymiennymi głowicami oferuje elastyczność w radzeniu sobie z różnymi strukturami. Na przykład, aby dokonać zakupu u podstawy słupka dachowego, końcówka powinna obejmować słupek. W przypadku narożnika zewnętrznego odpowiedni może być łącznik kątowy. W przypadku narożnika wewnętrznego można zastosować okucie spiczaste.

Punkty styku końcówek muszą być starannie dobrane, aby uniknąć konieczności zmiany lokalizacji śmigła podczas operacji. Szukaj miejsc o dobrej konstrukcji. Po stronie przedziału pasażerskiego pojazdu punkt zaczepienia można uzyskać u podstawy słupków "A" i tylnego dachu. Alternatywnie, róg maski lub bagażnika w pobliżu przedziału pasażerskiego może być odklejony, aby uzyskać punkt zaczepienia. W niektórych sytuacjach konieczne może być wycięcie panelu w celu uzyskania odpowiedniego punktu zaczepienia jako ostateczności. Kieszenie, takie jak komory wlewu gazu lub wycięcia na oświetlenie zewnętrzne w błotnikach mogą stanowić odpowiednie punkty zaczepienia. Strona podwozia pojazdu zazwyczaj oferuje wiele możliwości, takich jak wywinięta warga znajdująca się w większości pojazdów poniżej panelu "rocker" lub wygięcie w płycie podłogowej.

Konstrukcja podstawy i rozważania dotyczące unieruchomienia

Konieczne jest, aby podstawa podpory była zabezpieczona przed przemieszczaniem się. Podstawa podpory musi być zabezpieczona przed wysunięciem się z pojazdu. Jest to osiągane na różne sposoby. The bases may be secured to the surface where they rest, or better yet tied back to the vehicle via strapping or chain of appropriate strength, or both tied and secured to the surface. Urządzenia mocujące podstawy powinny być przymocowane do pojazdu jak najbliżej poziomu gruntu.

Użyj co najmniej dwóch pasów przy każdej podstawie, chyba że jest to niepraktyczne. Użycie dwóch pasów pozwala na połączenie pasa z pojazdem niezależnie od punktu styku końcówki. Zazwyczaj, gdy używasz na przykład pojedynczego paska z grzechotką, musisz upewnić się, że masz połączenie paska z pojazdem bezpośrednio pod miejscem zakupu końcówki. W przeciwnym razie, napinanie taśmy może pociągnąć podstawę na boki i spowodować przewrócenie się statywu. W przypadku dwóch pasów, proces ten jest mniej ograniczony. W tym przypadku, umieszczenie końcówki ma mniejszy wpływ na połączenie pasków. Idealnie byłoby, gdyby oba paski były skierowane pod kątem od podstawy do pojazdu, ale niekoniecznie pod tym samym kątem. Wybierz kąt pomiędzy dwoma pasami wynoszący od 45 do 90 stopni. Im większy kąt między taśmami, tym większe obciążenie taśmy. Taka konfiguracja pasów ogranicza ruch podstawy zarówno na zewnątrz, jak i na boki. Zauważ, że w niektórych przypadkach najlepszym lub jedynym sposobem na zakup pasów jest ustawienie ich prosto do pojazdu. W takim przypadku nadal należy połączyć oba paski.

Przedstawiona tu podstawa ma wstępnie połączone dwa paski z klamrą krzywkową. Ten typ pasków oferuje szybki sposób regulacji. Aby wyregulować te paski, wystarczy wyciągnąć luz ręką. Klamra krzywkowa nie pozwoli na powrót taśmy bez naciśnięcia dźwigni krzywkowej. Ten typ taśmy wymaga użycia systemu z mechanizmem napinającym lub precyzyjnie regulującym, takim jak jednostka podnośnika bocznego w systemie Res-Q-JackTM, ponieważ taśmę z klamrą krzywkową można napiąć tylko ręcznie. Podnośnik dokonuje ostatecznego naprężenia taśmy we wszystkich stanowiskach, zakładając, że stanowisko z podnośnikiem znajduje się naprzeciwko i pomiędzy dwoma stanowiskami bez podnośnika. Pozwala to uniknąć konieczności użycia taśmy z grzechotką, co dla niektórych może być bitwą lub przynajmniej czasochłonne. Jeśli jednak system jest skonfigurowany w przypadku braku mechanizmu napinającego, takiego jak jednostka podnośnika, lub jest skonfigurowany w sposób, w którym jednostka podnośnika nie będzie odpowiednio napinać pasów stojaka, można zastosować taśmę z grzechotką na środku podstawy, a taśmy z klamrami mogą po prostu służyć jako zbędne ograniczenia lub dodatkowe zabezpieczenie. Niezależnie od tego, jaki system wybierzesz, upewnij się, że oferuje on omówiony tu rodzaj elastyczności, aby sprostać każdej sytuacji, z jaką możesz się spotkać.

Kilka wykresów zamieszczonych w innej części tego artykułu przedstawia przybliżone siły naciągu występujące w pasach podstawy dla różnych obciążeń słupów, kątów słupów i konfiguracji pasów. Zobaczysz wykres dla podstaw z pojedynczą, podwójną i potrójną taśmą. Użyte wzory zakładają, że podłoże jest pozbawione tarcia, co oznacza po prostu, że pasy będą odpowiedzialne za przenoszenie całej siły potrzebnej do tego, aby podstawa nie zsunęła się lub nie odbiła. Jest to dobre założenie dla tych z nas, którzy mają do czynienia z lodem. Schemat podstawy Res-Q-Jack służy do identyfikacji parametrów i oznaczeń obciążeń.

Akcesoria do spinania

Wiele pasów wykorzystuje haki "S" jako sposób mocowania do pojazdu. Zwykle powinny one działać prawidłowo. Czasami trudno jest znaleźć odpowiednie miejsce na pojeździe, aby podłączyć taśmę. Haki pasów mogą nie pasować do niektórych szczelin ramy, które w przeciwnym razie byłyby doskonałym miejscem do ich zamocowania. Ponadto, obiekt może być zbyt duży, aby chwycić go hakiem, np. słupek dachowy. Owijanie taśmy wokół słupków dachowych może narazić taśmę na kontakt z ostrym szkłem lub metalem, co jest niepożądane. Haki typu T i J omijają te problemy i dodatkowo przyspieszają proces stabilizacji. Haki typu T stanowią interfejs pomiędzy wieloma szczelinami ramy a hakiem taśmy. Haki typu J są po prostu dużymi hakami, które z łatwością uchwycą słupek dachowy, element ramy itp.

Uwagi dotyczące powierzchni ziemi

Rodzaj i stan powierzchni, na której spoczywa pojazd, jest również ważnym czynnikiem stabilizacji. Jeśli powierzchnia jest nachylona, trzypunktowe podparcie może nie być wystarczające. W zależności od sytuacji konieczne może być zastosowanie dodatkowych środków zabezpieczających pojazd przed zsunięciem. Niektóre systemy podpór mogą być utrudnione przez miękkie podłoże. Może być konieczne zastosowanie szerokich sztywnych podkładek pod podstawą podpory, aby uniknąć obciążenia punktowego. Może być potrzebny zupełnie inny sposób stabilizacji.

Niekończąca się operacja

Stabilizacja trwa przez całą operację. Na zajęciach Firehouse Expo, Ron Moore ładnie to ujął mówiąc, że "stabilizacja jest jednym z zadań, które nigdy się nie kończy podczas operacji MVA". Charakterystyka wraku pojazdu zmienia się w trakcie wyciągania. Masa samochodu zmienia się, a jego środek ciężkości przesuwa się w miarę dodawania ratowników i sprzętu lub usuwania elementów pojazdu. Już naruszona integralność strukturalna pojazdu ulega zmianie w wyniku usunięcia drzwi, przecięcia słupka dachu lub pęknięcia szyby. Dach i słupki pojazdu stanowią w rzeczywistości kratownicę. Usunięcie ich znacznie zmniejsza sztywność pojazdu. Podczas zdarzenia ratowniczego z udziałem pojazdu należy monitorować elementy stabilizacyjne. Konieczne może być dostosowanie ograniczników podstawy, zmiana punktów zaczepienia i dodanie dodatkowych materiałów stabilizujących. Osoby obsługujące narzędzia tnące muszą być świadome wpływu, jaki będą one miały na stabilizację i muszą uważać, aby nie usunąć elementu, który jest zaczepiony o rekwizyt lub pas bazowy. Członek zespołu musi być wyznaczony do monitorowania elementów stabilizacji i uświadamiania innym potencjalnych problemów.

Podstawowe wytyczne

Oto kilka podstawowych wskazówek dotyczących stabilizacji samochodu z oparciem bocznym na płaskim terenie:

1. Ręcznie ustabilizuj i/lub umieść kliny, aby kontrolować pojazd podczas ustawiania systemu przypór.
2. Na podstawie sytuacji, umiejscowienia pacjenta, typu i stanu pojazdu oraz wszelkich przeszkód, określ, po której stronie pojazdu umieścić pojedynczą podpórkę podnośnika, a po której dwie regulowane podpórki, jeśli używasz ustawienia 3-punktowego.
3. Pracuj w dwuosobowym zespole. Jeden członek zespołu będzie obserwował problemy w zasięgu ręki członka regulującego i ustawiającego stojaki.
4. Najpierw ustaw stojak(i) na najmniej stabilnej stronie pojazdu, a następnie pracuj po przeciwnej stronie.
5. Zamocuj pojazd z końcówkami jak najwyżej. Zamocuj pasy bazowe jak najniżej. Stojaki powinny być pochylone pod kątem od 50 do 70 stopni.
6. Po ustawieniu wszystkich stojaków, dokręć system. Sprawdź, czy paski i zaczepy końcówek są napięte. W razie potrzeby wyreguluj.
7. Monitorowanie sprzętu w trakcie pracy i wprowadzanie zmian w razie potrzeby.

Każda sytuacja MVA jest inna. Ponownie, jak to ujął Ron Moore, "skuteczność stabilizacji sprowadza się do doświadczenia zespołu z narzędziami, jego pomysłowości, wiedzy mechanicznej, charakteru wypadku i umiejętności odczytania wraku przez zespół." W następnym odcinku przyjrzymy się obciążeniom ściskającym w podpórkach oraz siłom rozciągającym w pasach.

Jeśli chciałbyś uzyskać dodatkowe informacje na temat sprzętu użytego w tym artykule, możesz wejść na stronę internetową: www.cepcotool.com lub możesz napisać do: Cepco Tool Company, Post Office Box 700, Spencer, NY 14883. © 2001, Cepco Tool Company.